ASLIYOK KÖYÜ’NDEN MEKTUPLAR – 3 –

ASLIYOK KÖYÜ’NDEN MEKTUPLAR

 

– 3 –

 

17 Ocak 2001

 

Merhaba, Merhaba, Merhaba;

Hani, Safai’nin kim olduğunu, onu tanıdığını savlayanların yaklaşımlarını sizlere aktararak açıklamaya çalışmıştık geçen hafta. Bu hafta da, otuzocakdoksanüç tarihli/isimli özünümüzle, kendi kalemimizden çıkan bir eklemede bulunmak istemekteyiz o tanımlamalara.

 

“Her eklentiyle, iş daha da karmaşıklaşmakta.” mı demektesiniz?

“Eğer elektronik iletiler arasında ‘Safai tanımlamaları’ çıkmaya başlarsa, siz, asıl karışıklığı o zaman görürsünüz.” diyecek buncağız da.

 

 

(iki cihan sığar bana

ben bir cihana sığmazam

seyyid nesimî)

 

otuzocakdoksanüç

 

kimiz ki biz neredeyiz neleriz

kâh şu kâh bu oluşlar yazgımız mıdır

neden varız bir bilsek ya ne’yleriz

 

bazı dalız yel önünde sallanan

çiçekli yapraklı kuşlu ya da kupkuru

bazı boran dallar sallayıp duran

 

yoluz kimi imsiz hedefler güden

densizlik şifreli işkil işlevli

kimi derviş dereleri yol eden

 

rengiz bazen fırça kağıt dolaşan

ıslık çalan kırmızı somurtuk siyah

bazen fırça boyalarla buluşan

 

bir gün oduz suyu buhar eyleyen

ebesiyiz bulutların üzengisiz atların

suyuz bir gün alaz yuyan külleyen

 

kimileyin karanlığız ay uman

bungun belki kırık kolu kanadı

kimi ayız ak ve durgun bir duman

 

kuşuz bir ân karda aşlık devşiren

kaygısız onlar denli yarınlar için

bir ân aşlık kar altında yeşeren

 

kimi tiniz hiçbir tene sığmayan

düşündeyiz bir dostun ya da yüzyıl sonrada

teniz kimi tini seviyle saran

 

bazıleyin giziz bilge deneyen

bir sözde binlerce ize gebeyiz

bazen bilge gizi bili eyleyen

 

tekiz bir ân bölünüşle çoğalan

‘bilinmeyi isteyen gizil bir güç’üz

bir ân çokluk tekliklere yol alan

 

bazen bir çift karacayız izlenen

öylesine ürkek korunaksız umarsız

bazen avcı gizlilerde iz süren

 

kimi kuluz yüce erk’ten doyunan

kara değil ak sevdalı bir divaneyiz

kimi tanrı kula erkinden sunan

 

 

SAFAİ